การสั่นสะเทือน (เรโซแนนซ์)

หมายถึงเหตุการณ์ที่วัตถุเปลี่ยนตำแหน่งขึ้นและลง ซ้ายและขวา เป็นต้น ซ้ำๆ ตามเวลาที่ตำแหน่งอ้างอิงบางตำแหน่ง การสั่นแบบคาบเป็นภาวะที่สภาวะเดียวกันซ้ำในช่วงเวลาปกติ ในขณะที่การสั่นแบบไม่สม่ำเสมอคือภาวะที่ขนาดและคาบในช่วงเวลาหนึ่งๆ ไม่อาจคาดการณ์ได้ ระดับการสั่นสะเทือนถูกกำหนดให้เป็นระดับความเร่งในการสั่นสะเทือนที่คำนวณจากปริมาณทางกายภาพบวกกับการแก้ไขทางประสาทสัมผัสและแสดงเป็นเดซิเบล (DB) (การสั่นพ้องเป็นปรากฏการณ์ที่เมื่อแรงเป็นระยะถูกนำไปใช้กับวัตถุที่สั่นสะเทือนเช่นลูกตุ้มจาก ภายนอก ยิ่งความถี่อยู่ใกล้ความถี่ธรรมชาติของวัตถุมากเท่าไหร่ งานที่ทำโดยแรงภายนอกจะถูกดูดซับและวัตถุสั่นสะเทือนรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งความถี่เข้าใกล้ความถี่ธรรมชาติของวัตถุมากเท่าใด ก็ยิ่งมีประสิทธิภาพมากขึ้นเท่านั้น งานที่ทำโดยแรงภายนอกจะถูกดูดกลืนและแรงสั่นสะเทือนของวัตถุก็จะยิ่งรุนแรงขึ้น)